Optymalne Kształtowanie Przekroju Skrzynkowego Pręta Równocześnie Zginanego i Skracanego
Przeprowadzono optymalizację ze względu na ciężar pręta o przekroju skrzynkowym obciążonego momentem zginającym M i skręcającym Ms. W rozważaniach przyjęto przekrój z dwiema osiami symetrii, niezmiennym wzdłuż długości pręta i charakteryzujący się czterema parametrami (h, b, gs i gp). Jako ograniczenia przyjęto warunki wytrzymałości i stateczności lokalnej środnika i pasa ściskanego. Funkcję celu, tj. Pole powierzchni przekroju, przedstawiono za pomocą trzech wielkości bezwymiarowej b, g, d i jednej mianowanej – h. Zagadnienie rozwiązano stosując metodę linearyzacji warunków ograniczających, następnie metodę Lagrange’a oraz twierdzenie Kuhna-Tuckera. Wzory określające optymalne wymiary przekroju przedstawiono jako funkcje parametrów g, d, y (g, d), które wyznaczono numerycznie i zestawiono w tablicach 1 i 2.
References
E. BLEICH, Ustrojcivost metaliceskich konstrukcji, Moskwa 1959.
T. GIBCZYŃSKA, Ogólna analiza optymalnego kształtowania belki zginanej o przekroju skrzynkowym, Arch. Bud. Masz., 25, 2, 1978.
C. F. KOLLBRUNNER, M. MEISTER, Ausbeulen - Theorie und Berechnung von Blechen, Springer-Verlag, Berlin, (Göttingen) Heidelberg 1958.
W. KRZYŚ, M. ŻYCZKOWSKI, Pewna metoda tzw. parametrycznego kształtowania wytrzymałościowego, Rozpr. Inż., 11, 4, 643-664 1963.
J. RUTECKI, Cienkościenne konstrukcie nośne. Obliczenia wytrzymałościowe, PWN, Warszawa 1966.
S. P. TIMOSHENKO, J. M. GERE, Teoria stateczności sprężystej, Arkady, Warszawa 1963.
A. A. UMAŃSKIJ, Stroitielnaja mechanika samoleta, Oborongiz Moskwa 1961.
W. J. ZANGWILL, Programowanie nieliniowe, NT, Warszawa 1974.